Wieś położona przy drodze powiatowej, nad jeziorem Dobińskim, w odległości około 6,8 km na południowy wschód od Wałcza. Dojazd z Wałcza  drogą krajową nr 10, po przejechaniu ok. 5 km skręt na południe (kierunkowskaz: Skrzatusz).

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1303 roku, z dokumentu lokacyjnego Wałcza. Dobino miało być założone jako wieś miejska z 64 włókami ziemi. Kolejne informacje, już o Dobinie jako wsi istniejącej pochodzą z 1570 roku, kiedy miała miejsce powtórna lokacja. Władze miejskie wystawiły dwa przywileje dla wsi: w roku 1661 i 1719. W 1773 roku miejscowość ta miała 43 włóki ziemi,  zachowała się też informacja o karczmarzu i plebanie. Ostatnie powinności dla magistratu wałeckiego złożone zostały przez mieszkańców w 1859 roku. W czasie wojen szwedzkich miejscowość została mocno zniszczona, wówczas Szwedzi splądrowali istniejący tu drewniany kościół. Przed wojną funkcjonowała tu gorzelnia, dwie kuźnie i stolarnia. We wsi obecnie znajduje się filialny, neoromański  kościół z 1836 roku, pw. Św. Piotra i Pawła, jeden z niewielu w rejonie, zbudowany z kamieni polnych i cegły.