Zalew powstał po zalaniu w 1983 roku nie użytkowanych rolniczo łąk. Dojazd jest stosunkowo prosty. Należy skręcić w Sławoborzu w drogę prowadzącą do Białogardu. Po przejechaniu 2 km po prawej stronie mamy stawy hodowlane, a my skręcamy w lewo i naszym oczom ukazuje się Zalew. Zbiornik ten podzielony jest na dwie części. Ma on powierzchnię 23,46 ha, a lustro wody w zależności od stanu około 17 ha. Pierwsza część zbiornika jest dosyć płytka o średniej głębokości około 1 m. Jest ona zamulona. Odgradza ją od drugiej części zbiornika tama. Obie części łączą się szerokim na 3 metry przesmykiem. Główna część jest głębsza (w najgłębszym miejscu około 3 m). Dno zbiornika jest żwirowo-muliste. Miejscami dno jest bardzo zamulone. Na zalewie znajdują się dwie wyspy. Jedna jest porośnięta lasem, a jej powierzchnia wynosi 0,3 ha. Druga jest mniejsza, zalana wodą, porośnięta roślinnością wynurzoną jak i zanurzoną. Zalew otoczony jest ze wszystkich stron lasami. Oddalony jest on od wody o około 10 m. Prawie całe jezioro otoczone jest roślinnością wynurzoną. Występują tu trzciny i pałki wodne. Jest jednak wiele luk w roślinności co umożliwia bezproblemowe połowy. Z roślinności zanurzonej dominuje moczarka. Na zbiorniku nie ma pomostów. Koło „Liścień”, które opiekuje się tą wodą podjęło uchwałę o zakazie budowy ich, gdyż prawie w każdym miejscu połów z brzegu jest możliwy. Rozwalające pomosty nie straszą tak jak na niektórych innych zbiornikach. Moim zdaniem była to trafna decyzja. Zakaz jest także pływania środkami pływającymi. Również nie wolno wypływać w celu zanęcenia lub wywiezienia zestawów. Wędkarze radzą sobie w ten sposób, że w spodniobutach wchodzą jak najdalej do wody i wtedy nęcą bądź zarzucają zestawy. Zalew zakończony jest dużą tamą. Przez jezioro przepływa wartki strumień, co powoduje że woda jest natleniona, a temperatura na środku zbiornika nawet latem jest stosunkowo niska. Przy brzegach woda dosyć szybko się nagrzewa. Nigdy jednak nawet zimą ani latem nie wystąpiła przyducha. Wschodnia część zbiornika jest płytsza. Po tej tronie około 70 m od brzegu ciągnie się pas podwodnych górek. Pierwsza jest widoczna gdyż porasta ją trzcina i inna roślinność. Po jej prawej stronie kilka metrów dalej jest druga. Ciągnie się ona na odcinku 30 metrów. Głębokość wynosi 70 cm. Na prawo jest głębiej o około metr i dalej jest następna górka, która ciągnie się około 50 m. Głębokość wynosi w tym miejscu około 1 m.

Zachodnia część zbiornika jest głębsza. Głębokość waha się od 2 do 2,5 metra. Przez środek jeziora biegnie koryto rzeczki. Jest ono teraz zamulone i różnica głębokości jest niewielka.

Rybostan jeziora jest zróżnicowany. Występują tu karpie, liny, karasie złociste, płocie, węgorze, okonie i szczupaki.

Przez wiele lat nikt nie zarybiał tej wody karpiem. Jednak od 5 lat PZW systematycznie jesienią wpuszcza co roku około 1000 kroczka karpi. Mam nadzieję, że za kilka lat populacja dużego karpia zostanie odbudowana. Najczęściej trafiają się karpie 8 kg. Są i takie ponad 10 kg, a największe mają około 20 kg. Najlepszy czas na karpie w Zalewie to wiosna. Woda szybko się nagrzewa na płyciznach i karp zaczyna intensywnie żerować. Najłatwiej go wtedy złowić. Latem karpie stają się bardziej ostrożne odpływają od brzegów i trudno je ściągnąć bliżej.