Willa Augusta Horna znajduje się na al. Wojska Polskiego w dzielnicy Śródmieście. W pobliżu kursują liczne tramwaje linii nr 1, 4, 12 (przystanek Felczaka). Niedaleko stąd znajduje się plac Szarych Szeregów, który jest jednym z głównych węzłów komunikacyjnych Szczecina. W okolicy nieliczne miejsca parkingowe (żółta strefa).

Willa ta jest dość nietypowa ze względu na to, że jest wykonana z drewna, a nie jak większość okolicznych willi z kamienia lub cegieł. Jest unikatowa także z tego względu, iż jest najstarszym drewnianym obiektem, który uzyskał pozwolenie na budowę w Szczecinie. Budynek powstał w latach 1871-72. Do czasów obecnych willa zachowała się w bardzo dobrym stanie. Powstała ona z inicjatywy Johanesa Quistropa, który budował tu razem z założoną przez niego spółką liczne wille dla majętnych szczecinian. Wówczas al. Wojska Polskiego leżała poza terenem miasta. Dopiero wspomniany przedsiębiorca zaczął włączać ją w obręb Szczecina. Niegdyś dzielnica ta nazywana była Westendem (obecnie Łękno). Dom powstał dla Augusta Horna, który był współwłaścicielem spółki Quistorpa. Budynek na przestrzeni lat zmieniał właścicieli i byli nimi kolejno: W. von Wangenheim, Herman Wilcke i F. Wachte. Po wojnie budynek został przejęty przez Urząd Miejski, który wydzielił w tym miejscu mieszkania lokatorskie. Z czasem budynek przejęła Spółdzielnia "Polus". Obecnie w budynku mieści się Galeria, która promuje głównie szczecińskich twórców (plastyków, malarzy, rzeźbiarzy). Budynek jest asymetryczny, a do najciekawszych jego walorów architektonicznych z pewnością należy drewniana konstrukcja, okna podtrzymywane przez konsole, wykusze, balkon z balustradą, tonda Ceres i Merkurego, czy medyliony (esownice) pod gzymsem. Wnętrze ozdobione były fasetami, dekoracją stiukową i boazerią, lecz renowacja budynku sprawiła, że wiele z pierwotnych walorów budynku, zostało zatraconych bezpowrotnie. Mimo to willa wciąż może imponować zwłaszcza swoją konstrukcją i wykonaniem.