Willa znajduje się w dzielnicy Zachód, potocznie zwaną Pogodno, na granicy z dzielnicą Łękno. Jest oddalona od centrum miasta o ok. 4 km. W pobliżu zatrzymują się tramwaje linii nr 1, 3, 4, 5, 7, 8, 9, 10, 12 (przystanek Traugutta). Miejsca parkingowe są najłatwiej dostępne od ulicy Ludwika Solskiego.

Budynek przy alei Wojska Polskiego 160 powstał dla Martina Quistorpa w 1899 roku. Jego projektantem był H. Höling. W 1912 roku właścicielem stał się niejaki Kunde. Mieszkał on tu do 1924 roku, kiedy to kolejnym gospodarzem posiadłości został Karl Trapen. Jest on inicjatorem postawienia budynku gospodarczego mieszczącego pralnię, a także zbudowania zadaszenia nad wejściem głównym do budynku. Do pozostałych prac remontowych przez niego wykonanych należało przerobienie piwnicy, a także wymiana stolarki okien i drzwi. Podczas II wojny światowej właścicielami została rodzina Tim, która przebudowała dodatkowo poddasze i zaadoptowała je na mieszkanie. Po wojnie budynek został opuszczony. Dopiero w 1954 roku urządzono w nim Wojewódzką Stację Krwiodawstwa. Od 1975 roku obiekt użytkowany jest przez Stację Sanitarno-Epidemiologiczną. W 2014 posiadłość została poddana rewaloryzacji i obecnie odnowione zostały w niej elewacje i dach budynku. Dodatkowo przebudowano instalację elektroenergetyczną, zbudowano nowe ogrodzenie, a także dokonano remontu nawierzchni i zaprojektowano tereny zielone wokół budynku głównego i pralni. Budynek jest ciekawy architektonicznie ze względu na szczyt w stylistyce architektury malowniczej, portyk w ścianie bocznej i ryzalit w formie wieży. Fasada jest pomalowana na kolor jasnego beżu, co doskonale kontrastuje z czerwonymi dachówkami. Sama willa postawiona została jako jedna z pierwszych na nowo powstającym osiedlu Neu Westend, którego tworzenie było wynikiem poszerzania działalności spółki Westend Stettin, której właścicielami byli Johannes Quistorp i August Horn. W pobliżu znajduje się plac Ojca Jakuba Wujka, który kiedyś nazywany był placem Quistorpa. Wszystkie ulice od niego odchodzące miały nazwę pochodzące od imion dzieci przedsiębiorcy. W 1911 nazwy zostały zmienione.