Lapidarium żydowskie usytuowane jest na półtorametrowym podwyższeniu terenu w parku za Regionalnym Centrum Kultury im. Zbigniewa Herberta, u zbiegu ulic A. Mickiewicza i Zdrojowej. Otoczone zielenią, dobrze wyeksponowane jest od ulicy Zdrojowej, od której można do niego dojść po dziewięciu kamiennych stopniach. Łagodniejszy dostęp jest od strony alei parkowej. Tam, idąc pochyłym chodnikiem, nie trzeba pokonywać schodów.

Sześć macew ocalałych z dwóch dawnych cmentarzy żydowskich ustawiono na planie gwiazdy Dawida. Pomiędzy jej ramionami utworzył się plac o średnicy 6 metrów. Lapidarium otwarto w 2000 roku. Czarna kamienna tablica informuje w trzech językach: polskim, hebrajskim i niemieckim, co to za miejsce i jaki los spotkał kołobrzeżan pochodzenia żydowskiego z rąk niemieckich narodowych socjalistów. Napis brzmi: "Ku pamięci członków społeczności żydowskiej Kołobrzegu wywiezionych w 1940 roku i zamordowanych przez hitlerowców w dniu 28.X.1942 roku w obozie zagłady w Bełżcu. Społeczność żydowska mieszkająca w Kołobrzegu w latach 1812-1940 wniosła wielki wkład w rozwój miasta jako nadmorskiego uzdrowiska". Treść ta podpisana jest: "Mieszkańcy Kołobrzegu", a pod nią jeszcze adnotacja: "W tym miejscu w latach 1812-1938 znajdował się cmentarz żydowski". 

Wojna zastała w Kołobrzegu około 300 mieszkańców narodowości żydowskiej. Kołobrzeg liczył wtedy ponad 36 tysięcy mieszkańców. Dla rozwoju miasta zasłużyli się między innymi twórcy dobrej sławy miasta jako uzdrowiska, a wśród nich lekarze z rodziny Beherend, to jest Moses, Feliks i Walter oraz Herman Emanuel i Magnus Hirschfeld, a także Eberhard Margulies.

Lapidarium żydowskie było centralnym miejscem spotkań młodzieży z różnych państw w ramach Dni Tolerancji, które obyły się trzykrotnie w latach 2000, 2001 i 2002. Szczególnie duży zasięg miały ostatnie, w których wzięli udział przedstawiciele Wielkiej Brytanii, Białorusi, Estonii, Izraela, Litwy, Łotwy, Niemiec, Polski, Rosji, Ukrainy i Włoch. Gościem honorowym  był ambasador Izraela w Polsce Shewach Weiss.

Sześć macew ocalałych z dawnych cmentarzy żydowskich ustawiono na planie gwiazdy Dawida. Pomiędzy jej ramionami utworzył się plac o średnicy 6 metrów. Czarna kamienna tablica informuje w trzech językach: polskim, hebrajskim i niemieckim, co to za miejsce i jaki los spotkał kołobrzeżan pochodzenia żydowskiego z rąk niemieckich narodowych socjalistów. Napis brzmi: "Ku pamięci członków społeczności żydowskiej Kołobrzegu wywiezionej w 1940 roku i zamordowanych przez hitlerowców w dniu 28.X.1942 roku w obozie zagłady w Bełżcu. Społeczność żydowska mieszkająca w Kołobrzegu w latach 1812-1940 wniosła wielki wkład w rozwój miasta jako nadmorskiego uzdrowiska". Treść ta podpisana jest: "Mieszkańcy Kołobrzegu", a pod nią jeszcze adnotacja: "W tym miejscu w latach 1812-1938 znajdował się cmentarz żydowski". 

, zniszczony podczas II wojny światowej przez Niemców.Szczególne zasługi dla rozwoju miasta i balneologii wnieśli żydowscy lekarze: dr Moses Beherend (1869), dr Feliks Beherend (1853-1917), dr Walter Beherend, dr Eberhard Margulies, dr Herman Emanuel Hirschfeld (1825-1885), dr Magnus Hirschfeld (1868-1935) i wielu innych."