Kościół znajduje się pośrodku wsi, po wschodniej stronie drogi prowadzącej z Rzeczycy do Złotowa. 

Drewniana kaplica istniała w Jeziorkach prawdopodobnie w czasach średniowiecza, chociaż brak dokładnych danych dotyczących czasu jej powstania. Od  początku swego istnienia była związana z parafią w Tucznie, chociaż nie można wykluczyć, iż przez krótki okres była tu samodzielna parafia w XIV wieku. W II połowie XVI wieku kaplica przejęta została przez protestantów, w czasach kontrreformacji powróciła do swej pierwotnej funkcji, otrzymując nowe wyposażenie, które zachowało się do czasów współczesnych. Obecny kościół pochodzi z nieco późniejszych czasów,  a mianowicie powstał około 1750 roku.

Jest to budynek drewniany, wykonany w konstrukcji ryglowej, na kamiennej podmurówce. Podwyższony teren na którym posadowiony jest kościół również został otoczony podmurówką . Budynek oszalowany z zewnątrz deskami, wewnątrz zaś otynkowany. Zakrystia została dobudowana z cegły. Korpus główny zaprojektowany na planie prostokąta, podobnie zakrystia, kruchta i wieża zbudowane na planie kwadratu, przy czym dolna kondygnacja wieży również pełni funkcję kruchty. Wieża jest dwukondygnacyjna, przykryta daszkiem czterospadowym, przechodzącym w ośmioboczny ażurowy hełm, wsparty na ośmiu profilowanych słupach i przykryty daszkiem stożkowym zwieńczonym iglicą. Wieża ta jest ważnym elementem estetycznym kościoła.

W korpusie głównym okna krosnowe, wysokie, pojedyncze, od góry łukowato zamknięte, dzielone na osiem kwater ślemieniem i szprosami. Pomalowane na biało framugi okien ładnie kontrastują z ciemnym kolorem desek oszalowania. Drzwi deskowe, ozdobnie szalowane w romby.

We wnętrzu warta uwagi zabytkowa empora muzyczna, ambona i ołtarz główny, pochodzące z poprzedniego, nieistniejącego  kościoła. Balustrada empory ozdobiona jest czternastoma płycinami lekko rozszerzającymi się ku górze, przedzielonymi płaskorzeźbionymi kolumnami. Na płycinach ozdobne arkady i kaboszony umieszczone w centrum płaszczyzn. Dodatkowym elementem dekoracyjnym balustrady jest zębnik i profilowane, zdobnie wycinane deski umieszczone w jej dolnej krawędzi.   Empora podparta dwoma rzeźbionymi drewnianymi słupami. Drewniana ambona przyścienna w stylu barokowo-ludowym zdobna płycinami z  malowidłami wykonana została najprawdopodobniej w połowy XVII wieku. Ołtarz, wykonany w podobnym stylu jak ambona, pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku.