Kościół znajduje się w centrum wsi przy drodze wschodniej części owalnicy.

Kościół w Jaglicach najprawdopodobniej istniał już w roku 1510, był to drewniany budyneczek, w którym ołtarz główny miał w sobie obraz św. Katarzyny. Zachowała się też wzmianka o chrzcielnicy w kościele i dzwonnicy umieszczonej na zewnątrz. W czasie reformacji świątynia została przejęta przez protestantów, by do katolików powrócić około 1618 roku. W dokumentach kościelnych istnieje informacja, iż do kościoła należał cmentarz oraz teren z domem mieszkalnym, ogrodem i polem uprawnym.

Obecny kościół został zbudowany w XX w. w stylu neogotyckim. Jest to budynek z czerwonej cegły, jednonawowy, orientowany. Od frontu w przy ścianie szczytowej wyodrębniona na planie prostokąta kruchta z ostrołukowym portalem wejścia głównego. Drzwi drewniane, dwuskrzydłowe, z metalowymi okuciami, od góry zamknięte łagodnym łukiem ceglanej opaski stanowiącej podstawę blendy wypełniającej górną część portalu wejściowego. Blenda w portalu otynkowana, u góry ostrołukowa. Do wejścia prowadzą murowane schodki, kończące się na wysokości podmurówki z kamieni granitowych. Ściana szczytowa kruchty zwieńczona jest niewielką prostokątną sterczyną, w ścianach bocznych umieszczone małe, ostrołukowe okienka. Kruchta przykryta jest spadzistym dwupołaciowym dachem, podobnie jak i nawa główna. Ściana szczytowa ma formę proporcjami nawiązującą do ściany kruchty, ale zarówno górna sterczyna jak i boczne są wyraźniej zarysowane. Sterczyna górna przepruta jest arkadowym łukiem i zwieńczona ażurowym, metalowym krzyżem u szczytu ściany niewielki okulus. Ściany boczne podzielone lizenami na trzy partie, w każdej z tych części centralnie umieszczone smukłe ostrołukowe okna. Do tylnej ściany szczytowej dostawione pięcioboczne oszkarpowane prezbiterium z trzema ostrołukowymi oknami. Prezbiterium przykryte jest pięciopołaciowym spadzistym dachem. Wewnątrz zwraca uwagę drewniany, belkowany sufit i chór muzyczny, prosty, wsparty na dwóch drewnianych słupach. W pobliżu budynku znajduje się dzwonnica z pojedynczym dzwonem oraz figura Matki Bożej na wysokim postumencie i krzyż misyjny.

Poświęcenie kościoła miało miejsce 20 października 1974 roku.