Pałac w Dolsku znajduje się na polanie parkowej w odsunięciu od dziedzińca folwarku, w pobliżu południowego krańca jeziora Dolsk. Jadąc główną drogą pałac znajduje się w zachodniej części wsi. Od głównej drogi prowadzi do pałacu poboczny trakt.

Nieznana jest dokładna data budowy pałacu. Pewne jest to, że istniał już w 1713 r., kiedy właścicielem majątku był Friedrich W. von der Marwitz. Następnie w XVIII w. pałac powiększono, dobudowując trzy skrzydła. Kolejna przebudowa w stylu neogotyckim miała miejsce w 1828 r. Pałac przebudowano wtedy na wzór myśliwskiego pałacu hrabiego Jana w Kostrzynie. Projektantem tej przebudowy był architekt związany z kręgiem Karla Friedricha Schinkla. Kolejne przebudowy z lat 1845 i 1889 też były w stylu neogotyckim i neobarokowym. Dodano wtedy do bryły pałacu trzy wieże, taras oraz elementy dekorujące dach. W czasach swojej największej świetności pałac w Dolsku uważany był za małe Sanssouci w nawiązaniu do okazałego pałacu Hohenzollernów w Poczdamie.

W czasie wojny w pałacu mieściła się szkoła dla kadetów Wehrmachtu. W 1945 r. pałac zamieniono na szpital dla radzieckich żołnierzy. Po wojnie pałac był magazynem na zboże, potem był nieużytkowany i szybko niszczał, w 1967 r. strawił go pożar po którym zostały tylko mury obwodowe. Od 1992 r. pałac wraz z częścią parku należy do prywatnego właściciela, który własnym sumptem odbudowuje pałac, starając się oddać jego dawny blask. Obecnie dobudowano większość murów, pokryto budynek dachem, wstawiono okna, remontowane są wnętrza. W bryle odbudowywanego pałacu wyróżnia się ośmioboczna wieża w południowym skrzydle oraz pseudoryzalit we frontowej elewacji z ciekawym zakończeniem.

Pałac można oglądać z zewnątrz.

Wokół pałacu rozciąga się park dworski.