Gmina Mirosławiec, gmina Wałcz Nakielno - Drzewoszewo - Próchnowo

 Zaczyna się w miejscowości Nakielno. Tu warto zwrócić uwagę na zabytkową chałupę podcieniową z 1748 roku, będącą jednym z najstarszych domów wiejskich w powiecie wałeckim oraz neogotycki kościół pw św. Wawrzyńca z 1880 roku. Dalej szlak prowadzi ku brzegom południowo – wschodniej odnogi jeziora Bytyń Wielki, czyli zatoki Nakielskiej.  Jest to największe jezioro Pojezierza Wałeckiego, leżące na terenie gmin Mirosławiec, Tuczno i Wałcz. Jego powierzchnia wynosi 877,1 ha, średnia głębokość 10,4 m, zaś głębokość maksymalna 41,0 m. Dobrze rozwinięta linia brzegowa tego rynnowego jeziora tworzy liczne zatoki, największe z nich to Drzewoszewska, Nakielska i Lubieska. Półwysep Zamkowy kryje pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska. Ślady drugiego grodziska można zobaczyć przy brzegu jeziora. Nad jeziorem ulokowane są wsie letniskowe i ośrodki wypoczynkowe. Bogactwo flory i fauny związanej z Bytyniem i jego otoczeniem sprawiło, iż teren ten w 1989 r. został uznany za rezerwat przyrody.

Szlak biegnie po wschodniej stronie jeziora, przebiegając w większości terenami leśnymi rezerwatu przyrody „Wielki Bytyń”. Wielki Bytyń" to rezerwat krajobrazowy, 45% jego powierzchni stanowią wody jezior. Jest on największym rezerwatem w województwie zachodniopomorskim i jednym z największych tego typu obiektów w Polsce. Jego łączna powierzchnia wynosi 1826,55 ha. Występują tu gatunki rzadkie w skali krajowej, a nawet europejskiej. Żyje tu olbrzymia ilość gatunków zwierząt ujętych na wykazach i listach gatunków chronionych, zagrożonych i ginących, w tym 12 gatunków wpisanych do czerwonej księgi zwierząt. Nad wodami jezior bytuje bóbr i wydra, w zachodniej stronie rezerwatu żyje wolnościowe stado żubra nizinnego. W otaczających jeziora lasach żyje większość typowych dla tego regionu ssaków. Ostoja Wielki Bytyń leży na szlaku migracyjnym wilka.

Szlak dociera do wsi letniskowej Drzewoszewo – doskonałego miejsca dla miłośników sportów wodnych, zwłaszcza żeglarstwa. Następnie szlak okrąża północną zatokę jeziora i kieruje się do Próchnowa. W Próchnowie warto zwrócić uwagę na zespół folwarczno –pałacowy oraz kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w II poł. XIX w.  w stylu eklektycznym łączącym elementy neogotyku i neoromanizmu. Nie powinno się pominąć także zabytkowego  parku. Znajdują się tam interesujące okazy drzew i krzewów, zarówno krajowych jak i egzotycznych. Występują tam m.in.: buki (obwód do 450 cm), lipy, brzozy, graby, dęby (obwód do 600 cm), tzw. jedlice Douglasa (do 450 cm), żywotniki, modrzewie, a także limby, jodły białe, sosna czarna, leszczyna czerwonolistna, jabłoń jagodowa oraz kasztanowiec japoński.  W Próchnowie szlak ma swe zakończenie. Na całej długości jest on dostępny dla pieszych, rowerzystów i miłośników nordic walking.