Pałac położony jest przy drodze przecinającej wieś. 

Pałac barkowy w widocznymi elementami architektury holenderskiej. Pałac powstał w XVIII wieku. Zachował się główny ryzalit z tarczą herbową rodu von Bork (dwie kondygnacje, otynkowany mansardowy dach). Pierwszym właścicielem posiadłości był Andrzej von Bork. W latach 1717-1721 posiadłość przeszła w ręce wielkorządcy Szczecina - Wilhelma I, oraz jego żony - Antoniette Hedwig. W tym czasie rozbudowano barokową rezydencję. W 1743 r. syn Antoniette - Adraian dobudował skrzydło pałacu. W tym okresie powstał również dziedziniec i ogród. Od 1848 r. właścicielem majątku był Philiph Heinrich G. von Bork. Za jego panowania usunięto znajdujące się przy pałacu budynki gospodarcze. Dobudowano również dwukondygnacyjne skrzydła pałacu, a także przybudówki z wieżami. W 1945 roku w zamku stacjonował sztab niemiecki. Po wkroczeniu do Starogradu wojsk radzieckich pałac został spalony, przez co zniszczeniu uległo jego cenne wyposażenie. Po wojnie pałac został odrestaurowany i pełnił on funkcję siedziba Państwowego Gospodarstwa Rolnego. W 1992 roku pałac przeszedł w ręce Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział Terenowy w Szczecinie.